Arif Abiyi de üzmüşlerdi bi keresinde. Beslediği köpeğe hoşt mu demişler nedir öyle bir şey olmuş işte. Arada aklına gelir hüzünlenir. Bı kaç çaput bağlıyor bir de geceleri cami avlusundaki musluğa. Çok zaman dilek tutuyor dua ediyor sanmıştık da " yok ulan musluk damlatiyor rahatsız oluyorum " demişti. Şarabını rahat yudumlayamıyormuş. Tık tık tık bir ses oluyormuşta bilmem neymiş. Anlatıyordu geçen " tam Matiz kafam ha böyle Sultan'ın gülüşü yavaş yavaş duyuluyor kulağıma. Gözlerimi kapatsam görücem Sultan'ı öyle bı durum. Ulan diyorum zilli hiç mi özlemiyosun ? Tam cevap verecek tık tık tık siktiğimin muslu- tövbe haşa da ses oluyor işte ." Arif abi pek kadınlardan haz etmez de beni çok sever. Onun yanına diz çökünce " ne oldu delikanlı kız çocuğu" der. Yıllardır anlamam delikanlı miyim kız çocuğu muyum. Ama Arif Abiyi bilirim. Bir de Sultan'ı. 

 Elinin tersiyle ittiğin her cümlem boğazıma düğüm oluyor. Sigara artık ciğerlerime değil de kalbime ağır geliyor. Düşündün mü? yokluğumda ne yapar ? yaralarını nasıl saracak? ayağı tökezlediğinde kim dirseklerinden tutup onu ayağa kaldıracak ? Anlatamadığım şeylerin içimde katranla kaplı bir yumruya dönüştü. Çaresi olmayan bir hastalığa. Dilim dönse konuşacağım da... Cık.. tek harf düşmüyor dilimden . Bilirim tek kelimem değse kulaklarına çığlık olur. Bilirim konuşmazsam da dinlersin beni de.. Ne bileyim Ali sen öyle ardını dönüp gidince sessizce. Hiç gürültü yapmadan. Parmak uçların zemini öper gibi. Ne deseydim bilemedim. 

'' bu kapıdan çıkarsan cenazem olursun ''  

                      Çoktan ölmüş birini, yargılayamazsınız.                         

Bana çektirdiğin bunca acıdan sonra ,Ammut bile senin yüreğini kusar.

Bütün zamanım sensin 
Bulutumun yağmuru da
Gecemin dolunayı da 
Sensin
Ve sen
Benim varolmuş tüm zamanlarımsın
Şairin dediği gibi
“sen benim 17 yaşımsın”

                 Ben, saç tellerimden fazla rüyadan çığlık çığlığa uyandım.               

SON MEKTUP

Unuttum sanıyorsun.
Aylar geçti,
Unutmuştur diyorsun.
Bir an aklımdan çıkıyorsan eğer,
Tüm perdelerimi söksünler.
Adımı unutmadan, adını unutmayacağım.
Yemin ettim.
Yeminliyim.
Ben senin kapının önünde bekledim.
Sen benim sokağımdan geçtin.


Bir insan
Bir insan,bu kadar sevilmemeliydi.
Ya da bilmeliydim neden terk edildiğimi.
Üç ay.
Eylülce kocaman 3 ay.
Seneler gibi.
Hiç gülmez gibi.
Hiç ellerim kalem tutmaz gibi.
Hamile bir kadının müebbet hapsi gibi.
3 ay 20 gün!
Saydığımdan değil ama..
Takvime gözüm ilişiyor işte arada sırada.
Sık sık fotoğraflara.
Bol bol gülüşüne.
Geceler boyu mesajlara.
Bazı anlar el yazına.
Gözlerimi kapatınca gözlerine.



Bazı zamanlar katlanılmaz oluyor.
Gözyaşlarına.
Boğaz ağrılarına.
Hıçkırıklara.
Nefes darlıklarına.
Kalp ağrılarına
Deliriyorum diyorum.
Geçer diyolar.
Geçmiyor işte diyorum
Alışırsın diyorlar 
Alışmak istemiyorum diyorum 
Kafamdaki sesler hiçbir zaman susmuyorlar 
Susun diyorum ne olur susun…
Onun sesini unutuyorum.
Dokuz saatlik telefon kaydı.
Gün boyu takılı kulaklıklarla 
Kafamın içinde unutmamak için
sesini tekrarlıyorum.




Sen gidersen 
Deliririm demiştim 
"Sen gidersen deliririm"
"Bak ciddi söylüyorum deliririm"
Ama zaten aklım hiç başımda değilmiş
Zaten seni sevmek 
Akıllı bir kadının işi değil.
Deli olmak gerek seni sevmek için 
Ya da zilzurna sarhoş olmak ,
Tenine karışan şarapta.
Kokunda.
Omuzlarında dalınan uykularda. 
Sesinde.
En çok sesinde.
Ve birde 
Anlattığın masallarda. 





Rotasını kaybetmiş bir gemi gibi
Fırtınanın ne zaman çıkacağını bilmediğim denizlerde
Durmaksızın ilerliyorum
Yelkenler ha koptu ha kopacak
Mürettebat zaten gemiyi terk etti.
Durulup dinlenecek bir liman yok .
Bileklerimi senin gibi öpecek bir adam daha yok.
Seni çok sevdiğimden değil ama
Seni sevdiğim gibi seveceğim biri daha yok.
Takıntılı bir manyak olduğumdandır belki
Sen uyurken nefes alışlarını taklit ettim 
Kalbin doğru atıyor mu diye kontrol ettim

Unutursun demiştin
Sen neleri unutmadın
Unutursun.
Açlık gibi.
Susuzluk gibi. 
Ölüm gibi. 
Anne kokusu gibi. 
Sen unutulmazsın.